Ο Σταύρος γεννήθηκε το 1979 στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, όπου είχε βρεθεί ο πατέρας του, ενόσω φοιτούσε στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου.
Τελευταίο τέκνο του Νικολάου Ανδρουτσόπουλου του Κωνσταντίνου, Υποστρατήγου ε.α. Πεζικού.
Εγγονός από πλευράς του πατέρα του, του Κωνσταντίνου Ντρουτσή (Ανδρουτσόπουλου) του Λυμπέρη, Υποστρατήγου ε.α. Πεζικού.
Εγγονός από πλευράς της μητρός του (Μαρίας) του Ευθυμίου Παναγιαννάκη του Γεωργίου, Αντιστρατήγου ε.α. Πεζικού.
Η μητέρα του, ως έφηβη, ήλθε στην τότε κοινότητα Παπάγου το έτος 1964, διαμένουσα στο μετέπειτα προικώο της και σημερινό πατρικό του σπίτι, στην οδό Λευκωσίας 44Α.
Κατόπιν μεταθέσεων του πατρός του, ήλθε οριστικά στον Δήμο Παπάγου το έτος 1986. Έκτοτε διαμένει στο προάστιο και γνωρίζει κάθε σπιθαμή του, όπως άλλωστε και του Χολαργού.
Το έτος 1995 απώλεσε τον πατέρα του.
Δεν ακολούθησε την οικογενειακή παράδοση (στρατιωτικός), αλλά το όνειρο της ζωής του και φοίτησε στην Νομική Σχολή Αθηνών. Ακολούθησε τον δύσκολο δρόμο της μαχόμενης δικηγορίας και μετά από μία σημαντική επαγγελματική διαδρομή αποφάσισε, μετά την αποχώρησή του από μεγάλο δικηγορικό γραφείο, να εδρεύσει στο προάστιό του.
Η δεύτερη μεγάλη αγάπη του είναι η Ιστορία και η αναζήτηση μέσα απ’ αυτήν της αλήθειας.
Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, “η αναζήτηση με οδηγεί και σε πεζοπορίες, κυρίως στον Υμηττό. Αγαπάω και σέβομαι τα ζώα. Θεωρώ ότι είναι κομμάτι του κόσμου μας. Έχουν και αυτά τις δικές τους κοινωνίες και κανόνες. Όσο τα παρατηρούμε μαθαίνουμε πολλά και για τη δική μας κοινωνία”.
Για τον Σταύρο “o Δήμος είναι μία μικρή πατρίδα. Αγαπώ την πατρίδα μου και τις αξίες, τις οποίες αυτή έχει δώσει στον κόσμο. Έτσι αγαπώ και τον Δήμο. Ας ξεκινήσουμε φτιάχνοντας αυτόν”.